Κραυγή απόγνωσης από τους διασώστες πληρώματος ασθενοφόρων, οι οποίοι ζητούν από την Πολιτεία να ενσκήψει επιτέλους στις ανάγκες και τα προβλήματα τους. Νομοθετικά ανοχύρωτοι, καθώς εκκρεμεί η θεσμοθέτηση του επαγγέλματος. «Κολλημένοι» στην κλίμακα Α2, ενώ άπαντες αναγνωρίζουν πως αποτελούν σημαντικότατο βραχίονα στο οικοδόμημα της Υγείας.
Το ζήτημα των διασωστών συζητήθηκε μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα στην Επιτροπή Υγείας, με του βουλευτές να εκφράζουν στήριξή στο αίτημα τους. Οι ίδιοι δηλώνουν πως έχουν την συμπαράσταση της Υπουργού Υγείας, ωστόσο το ζήτημα αφορά το Υπουργείο Οικονομικών, και ζητούν όπως αυτό δώσει λύση στο πρόβλημα τους.
Στην εκπομπή Alpha Καλημέρα φιλοξενήθηκε ο Εκπρόσωπος του Συνδέσμου Διασωστών, Μιχάλης Αρέστη, τονίζοντας πως το κύριο τους αίτημα είναι η νομική κατοχύρωση του επαγγέλματος τους. Το πρόβλημα όπως εξήγησε ο κ. Αρέστη, είναι πως το Μητρώο του Διασώστη Πληρώματος Ασθενοφόρων είναι «εγκλωβισμένο» μαζί με το νομοσχέδιο για μια Εθνική Υπηρεσία Ασθενοφόρων.
Κατά τον ίδιο, το γεγονός πως πλέον υπάρχει μια νέα κυβέρνηση, γεννά ελπίδες πως το αίτημα τους θα εξεταστεί υπό ένα νέο πρίσμα και να βρεθεί εν τέλει η πολυπόθητη λύση στο αίτημα τους. Δήλωσε επ΄αυτού για τον Υπουργό Οικονομικών που κρατά το «κλειδί» του ζητήματος.
Αυτό που ωστόσο προκαλεί το δημόσιο αίσθημα, είναι το πόσες θυσίες γίνονται από πλευράς διασωστών, οι στερήσεις της οικογένειας και των παιδιών τους, για ένα μισθό που ξεπερνά τα 1,000 για τα νέα μέλη. Ενώ και 7 χρόνια εμπειρία να φτάνει μετά βίας τα 1,200. Και όλα αυτά γιατί δεν μπορεί να υπερβεί το επάγγελμα τους την κλίμακα Α2. Για ένα λειτούργημα με τεράστιες προκλήσεις και δυσκολίες.
Μιχάλης Αρέστη-Εκπρόσωπος Συνδέσμου
Εγώ ο ίδιος που δουλεύω στην επαρχία Αμμοχώστου, είμαστε θύματα ξυλοδαρμών και βίας
Ενώ τεράστιες είναι και οι θυσίες που κάνουν για χάρη της οικογένειας τους. Με αρκετούς να σκέφτονται ακόμη και την παραίτηση γιατί είναι ένας άνισος αγώνας επιβίωσης
Μιχάλης Αρέστη-Εκπρόσωπος Συνδέσμου
Για εμένα έχει πέραν των 7 χρόνων να γεμίσω καλάθι να πάρω σπίτι μου. Είναι κάτι το οποίο πρέπει να δικαιολογήσω στα παιδιά μου και τη γυναίκα μου. Γιατί ακόμα να επιμένω με αυτό το επάγγελμα. Γι’ αυτό και κρούω των κώδωνα του κινδύνου, πριν αρχίσουν μαζικές παραιτήσεις
